72. Wyler (DE) - Milsbeek

-
Afbeelding
  Relive filmpje van deze etappe Finish! Nou dat was het dan, de laatste etappe van mijn wandelavontuur. En wat een dag is het geworden! Ik zal het maar schrijven zoals ik steeds heb gedaan, dan vertel ik mij vanzelf naar Milsbeek.😊 Oftewel: in de ochtend zijn Marieke en ik met de trein naar Nijmegen en vanaf daar met de bus naar Wyler gereisd. Als we daar onder een stralende zon de wandeling starten krijg ik mijn eerste onderscheiding, namelijk een gladiool in mij rugzak! Dat voelt al meteen speciaal. laatste etappepunt, mét gladiool! blij of nerveus? Het is maar een stukje vandaag (10 km), dat had ik zo uitgekiend, maar wat een vreemd gevoel. Beetje als een schoolreisje heb ik naar verschillende mensen geappt.  Oja de route, dat moet eerst! Korte samenvatting: die gaat vandaag best veel over drukke wegen, al is het uitzicht overal mooi! Na een paar kilometer binnenwegen mogen we een stuk langs het 'Duitse lijntje'. Hier wandel ik wel eens vaker, een erg mooi stukje. Een man...
1 reactie

2. Siebengewald - Arcen

-
Relive filmpje van deze etappe

1 week later. Het vervoer is nog gemakkelijk, Marieke heeft me vroeg in de ochtend naar Siebengewald gebracht en ik ga weer verder. Ik heb de (Pieterpad-) gewoonte om als ik stop met wandelen mijn voet tegen een bushalte of straatlantaarn of iets dergelijks te zetten en dan in mijn wandelapp op 'stop' te drukken. De volgende keer sta ik weer op precies dezelfde plek om op 'start' te drukken waardoor mijn route ononderbroken wordt. (jaja ik weet het: NERD).

Ik loop achter Siebengewald door en na een poosje kom ik op een prachtig pad wat ook weer een paar kilometer rechtdoor gaat:



Echter, dit pad is een paar honderd meter van de grens, en halverwege is er opeens de mogelijkheid om naar de grens te lopen via een paadje, deze zo'n 400 meter te volgen om weer terug te keren naar het oorspronkelijke pad, een klein stukje verder. Ik heb de regels niet verzonnen maar dit doe ik braaf en vind het vermakelijk.
Na dit prachtige pad komt er een stuk wat in het boek goed uitgelegd staat maar wat ongewoon is voor een 'normale' wandeling: een kilometer of 8 over een oersaaie asfaltweg met redelijk veel verkeer en geen fietspad. Het gaat van de Maasduinen via Tuindorp richting Arcen. Ik ben hierop voorbereid en heb er geen last van, het is zelfs leuk om het contrast met de mooie natuur duidelijk te ervaren. (Alleen goed opletten want op lange rechte stukken wordt vaak hard gereden).






Tenslotte nog een stuk door het bos en dan ben ik klaar. Ook nu een momentje wat anders is dan anders: waar het Pieterpad-etappe steevast eindigt bij een station of bushalte houdt de grens van Nederland daar om een of andere reden geen rekening mee. Ik moet dus nog 3,5 km naar dorp Arcen lopen om daar de bus te nemen. En omdat ik eigenlijk klaar was voelt dit toch anders, verder geen probleem, dit zal vast nog best vaak voorkomen.

Uiteindelijk 28,5 km.

Totale route inclusief vandaag:


Reacties

Een reactie posten