2. Siebengewald - Arcen

Relive filmpje van deze etappe

1 week later. Het vervoer is nog gemakkelijk, Marieke heeft me vroeg in de ochtend naar Siebengewald gebracht en ik ga weer verder. Ik heb de (Pieterpad-) gewoonte om als ik stop met wandelen mijn voet tegen een bushalte of straatlantaarn of iets dergelijks te zetten en dan in mijn wandelapp op 'stop' te drukken. De volgende keer sta ik weer op precies dezelfde plek om op 'start' te drukken waardoor mijn route ononderbroken wordt. (jaja ik weet het: NERD).

Ik loop achter Siebengewald door en na een poosje kom ik op een prachtig pad wat ook weer een paar kilometer rechtdoor gaat:

Echter, dit pad is een paar honderd meter van de grens, en halverwege is er opeens de mogelijkheid om naar de grens te lopen via een paadje, deze zo'n 400 meter te volgen om weer terug te keren naar het oorspronkelijke pad, een klein stukje verder. Ik heb de regels niet verzonnen maar dit doe ik braaf en vind het vermakelijk.
Na dit prachtige pad komt er een stuk wat in het boek goed uitgelegd staat maar wat ongewoon is voor een 'normale' wandeling: een kilometer of 8 over een oersaaie asfaltweg met redelijk veel verkeer en geen fietspad. Het gaat van de Maasduinen via Tuindorp richting Arcen. Ik ben hierop voorbereid en heb er geen last van, het is zelfs leuk om het contrast met de mooie natuur duidelijk te ervaren. (Alleen goed opletten want op lange rechte stukken wordt vaak hard gereden).

Tenslotte nog een stuk door het bos en dan ben ik klaar. Ook nu een momentje wat anders is dan anders: waar het Pieterpad-etappe steevast eindigt bij een station of bushalte houdt de grens van Nederland daar om een of andere reden geen rekening mee. Ik moet dus nog 3,5 km naar dorp Arcen lopen om daar de bus te nemen. En omdat ik eigenlijk klaar was voelt dit toch anders, verder geen probleem, dit zal vast nog best vaak voorkomen.

Uiteindelijk 28,5 km.

Totale route inclusief vandaag: