4. Reuver - Herkenbosch
Zo, de day after the day before. Met fikse spierpijn weer naar Reuver getogen en naar het eindpunt van gisteren gelopen.
Vanaf daar is het ook weer eindeloos rechtdoor. Dat weet ik nog want ook hier is mijn route tevens Pieterpad. Toen was het zomer, nu is het herfst met de fantastische kleurenpracht die daarbij hoort. Ik loop vandaag 'slechts' 16 km maar het is erg mooi, vrijwel alleen maar bos maar dan wel aan de 'rand' zodat er vrijwel telkens ook nog van een mooi uitzicht te genieten valt.
Ik raak gehecht aan de grenspalen die als wachters langs mijn route staan. Het zijn mijn vrienden geworden, ik geef er een tikje tegen als ik erbij kan.
Het is soms wonderlijk dat de grens zo'n 20 m (of 100) van het pad verwijderd is waardoor de palen als verloren tussen de bomen staan, zonder ooit of slechts zeer zelden door iemand gezien te worden. Mooi gezicht wel.
Hier maak ik voor het eerst mee dat de route niet gevolgd kan worden zoals in het boekje. Het bospad loopt dood tegen een autoweg die ik niet over durf te steken. Ik zou door een sloot moeten, over vangrails klimmen, een middenberm en 2x2 drukke rijbanen oversteken. Ik besluit het weiland te volgen en na een paar prikkeldraad afrasteringen kom ik weer op een paadje dat weer een verhard fietspad wordt dat uiteindelijk de autoweg oversteekt als brug. Eind goed al goed. De volgende paar kilometer bestaat de grens uit een rij bomen met aan beide kanten een breed pad, jawel een Duits en een Nederlands pad. Waarschijnlijk stamt dit uit de tijd dat we minder goede vrienden waren. Het pad duikt uiteindelijk natuurgebied 'de Meinweg' in maar ik sla af naar de bus in Herkenbosch. Ik geloof dat ik in 16 km vier keer van richting ben veranderd, heerlijk! :)
Totaal inclusief vandaag:
Reacties
Een reactie posten