10. Schilberg - Eijsden

Gisteren alweer voor de 10de keer op pad geweest. Als ik al van een schema mag spreken (2,5 jaar / 65 km per maand) dan lig ik daar nu ruim op voor, maar dat zal regelmatig veranderen is mijn verwachting.

Er werd sneeuw verwacht maar de verwachting was dat we daar tot het einde van de middag geen last van zouden hebben, prima dus. Marieke ging weer mee en in alle vroegte zijn we naar Eijsden gereden en vanaf daar met een redelijk goede busverbinding naar het eindpunt van de vorige (prachtige) etappe gereisd.

We starten onder een grijze hemel en het is best koud, zo rond het vriespunt. Ik weet dat als je eenmaal warm bent gelopen het altijd wel meevalt, al zou ik willen dat ik gisteren de vergeten handschoenen wél bij me had gehad. Ook waaide het nauwelijks, maar áls af en toe een briesje opstak was het behoorlijk fris.

De eerste kilometers zijn weer over rustige weggetjes door het open landschap met uitzicht over het heuvelland, het blijft een on-Nederlands mooi gezicht.


Wat ook best uniek is voor Limburg (denk ik) zijn de vele 'kasteelboerderijen', grote boerderijen met vaak een binnenplaats en een hoger huisgedeelte dat de uitstraling heeft van een kasteel, mooi om te zien. We passeren een huis wat in eerste instantie lijkt op een kerkachtig iets, maar het blijkt toch een 'gewoon' huis te zijn, wel heel mooi versierd met een grenspaal.


Wat verder, en ook zeer kenmerkend, zijn de bomen vol met maretak. En omdat ik even wilde Googelen hoe die ook alweer ontstaan heb ik wat geleerd. Ik blijk al jaren de fenomenen 'maretak' en 'heksenbezem' door elkaar te hebben gebruikt! Deze, de maretak, zijn groenblijvende struiken die op bomen parasiteren, terwijl heksenbezems een wildgroei van bepaalde bomensoorten te zijn, veroorzaakt door een schimmelsoort. Zo wordt men wijs!

Even verder aan de Belgische kant van de grens 'Landgoed Altembrouck' waar we mooie wasplaatsen in het beekje zien.

Weer aan de Nederlandse kant wandelen we dwars door het prachtige dorp Mheer waar tot onze vreugde een café het concept 'To Go' heeft omarmd en we genieten van een beker verse koffie en een stuk vlaai, kruisbessenvlaai (kroaasjelevlaai) zelfs! 
Tegenover het café is het kasteel van Mheer, ook een foto waard:
Na Mheer weer een lang stuk over mooie paden door het open veld, al merk ik dat ik van het nog steeds fantastische uitzicht wat minder geniet omdat ik door de kou toch wat ineengedoken wandel. Al doet deze constatering vrijwel niets af aan de beleving van deze dag :)
Na het gehucht Mesch (NL), een soort piepklein openluchtmuseum, moeten we over het inmiddels onvermijdelijke stuk lelijke drukke weg zonder fietspad. En tenslotte het dorp Moelingen (BE), het laatste plaatsje van de dag (Eijsden hoort niet bij mijn route). In dit grensplaatsje moeten we erg lachen om de verschrikkelijk lelijke huizen, het lijkt erop dat Belgen hier een beetje een sport van maken. Soms lijkt het dat hun kinderen een huis van Lego hebben gemaakt wat ze daarna in het echt hebben nagebouwd. Met deuren en ramen op de verkeerde plek, attributen die vloeken met het geheel of huizen waarvan alleen aan de voorgevel aandacht is besteed. Maar wel een bron van vermaak. Dit is dus de voorgevel!:


Na Moelingen wandelen we richting de A2 die we al een tijdje kunnen zien. We gaan over een viaduct over de snelweg en hier sluit ik (na 19,5 km) mijn wandelapp omdat ik vanaf hier de volgende keer weer verder moet. Op dit punt komt echter geen openbaar vervoer vandaar dat we de auto in het centrum van het mooie stadje Eijsden hebben geparkeerd. Vanaf het eindpunt is dat nog ongeveer 2,5 km door een mooie laan met grote beuken en het fraaie kasteel Eijsden waar we een kijkje nemen, en vandaar het vermelden waard.
Verkleumd maar na wederom een erg mooie etappe rijden we voor de sneeuw uit naar Cuijk.


Totale route inclusief vandaag:


Reacties

Een reactie posten