12. Maastricht - Berg aan de Maas

Relive filmpje van deze etappe

Voordat ik de etappe beschrijf het volgende:
Vorige week zijn we een weekendje weg geweest en hebben we een bezoekje gebracht aan het strand en de pier van IJmuiden. Omdat ik op een dag, ik schat over een jaar of zo, hierlangs kom lopen heb ik in het strand bij een strandpaal een euromunt begraven (nerd!). Het zou mooi zijn als ik het muntje dan weer kan opgraven om er een ijsje van te kopen. Als hij er niet meer ligt is het toch een mooi verhaal.

Omdat de weersvoorspelling van 10 graden en een zonnetje spreekt heb ik deze donderdag vrij genomen en ben weer op pad gegaan. Wel heb ik de laatste dagen nauwlettend de waterstanden in Limburg in de gaten gehouden. De Maas staat redelijk hoog, in Cuijk tot het randje van de kade, en in het stroomgebied van de Maas in Limburg zijn sommige uiterwaarden afgesloten. Toch lijkt het erop dat ik nergens heel ver om hoef te lopen dus ik waag het erop. Ik ben van plan om flink wat kilometers te maken maar hier kan ik van afwijken als het nodig is, omdat ik langs verschillende plaatsen loop waar ik de bus/trein terug naar de auto kan nemen.

Toen ik de app opende om aan deze etappe te beginnen zag ik dat ik de vorige keer een foutje heb gemaakt. We zijn gestopt (wandelapp uit) en naar de bus gewandeld vanaf een punt waarvan het totaal duidelijk leek dat het vanaf daar rechtdoor was. Achteraf blijkt dat de eerste halve kilometer in de richting van de bushalte bij de volgende etappe hoort. Omdat mijn hoofd eist dat een etappe start op het eindpunt van de vorige moet ik nu dus deze afstand 2 keer extra afleggen! Snapt u het nog?

Hoe dan ook, ik ga van start en loop over een modderig pad tussen de buitenwijken van Maastricht en het kanaal. Niets bijzonders maar er staat een mooi kapelletje met een paar grote bomen, de enige bomen in de buurt:

Ik loop een hoekje van het dorp Smeermaas, het enige stukje België vandaag. Bij de Maas aangekomen zie ik Borgharen liggen aan de overkant, maar niemand vond blijkbaar ooit dat grenswandelaars het hier gemakkelijk moesten hebben, dus moest ik 9 kilometer (!) omlopen om via de Noorderbrug van Maastricht in Borgharen te kunnen komen. Vanaf deze brug maak ik een foto van de bruggen van Maastricht met op de achtergrond voor de laatste keer tijdens dit avontuur zicht op de Observant.

Omdat de mens elke dag iets kan leren zie ik in de buurt van de brug een verkeersbord dat ik nog niet kende:

Na Borgharen zegt de route dat ik het pad door het natuurgebied langs de Maas moet volgen, maar waar ik al voor vreesde bleek ook zo te zijn, het gebied is afgesloten. Niet omdat het onbegaanbaar zou zijn maar, zo staat er, omdat door het hoge water de ruimte voor de grote grazers beperkt wordt is er geen ruimte voor (veel) mensen. Braaf als ik ben besluit ik om dan maar de normale weg richting Itteren te nemen en na een paar kilometer zie ik dat dat in dit geval de juiste keuze was want het gebied staat wel degelijk blank. Als ik het erop gewaagd had had ik weer terug gemoeten.
In Itteren kom ik langs een boerderijwinkel waar ik een koffie-to-go en een appelflap nuttig. De juffrouw van dienst heeft er geen bezwaar tegen als ik even van het beschutte terras gebruik maak wat ik dankbaar aanvaard.
Buiten het dorp loop ik weer tegen een 'verboden toegang' hek en nu is het erger, want als ik hier niet verder kan heb ik geen mogelijkheid om mijn route te vervolgen zonder een enorm eind om te lopen. Dat wil ik niet dus op dat moment lijkt het na 17 kilometer einde oefening. Maar dan zie ik een stuk verder fietsers en wandelaars op de dijk langs het Julianakanaal en nu waag ik het wel om over het hek te klimmen en die kant op te lopen. Er zijn geen dieren en het is droog, en na een paar honderd meter zie ik dat het hier slechts een smal stuk natuurgebied betreft. Ik klim weer over een hek, waarna de dijk en de parallelweg normaal toegankelijk zijn, een flinke opluchting.
Ik klim de dijk op en volg het smalle voetpaadje op de dijk, een prachtig lang recht stuk langs het kanaal.

Ik zou dit kanaal heel ver hebben moeten volgen ware het niet dat er één weg een stukje dichter langs de grens(maas) loopt en die ik dus moet hebben. Deze weg loopt door het werkelijk prachtige dorpje Geulle aan de Maas. Letterlijk álle huizen zijn mooi (oud en statig) en er loopt een mooi beekje doorheen. Helaas geen foto hiervan.

Daarna kom ik weer terug op de dijk langs het kanaal en hier staat een prachtige rij bomen helemaal vol met maretak, zo dicht op elkaar heb ik ze nog nergens gezien:

Na dit stukje komen de maas en het kanaal tot op enkele tientallen meters bij elkaar. Het hoogteverschil tussen de twee is opmerkelijk, het kanaal is naar schatting zo'n 8 meter hoger, mooi om te zien. De brug waar de A76 over de Maas en het kanaal gaat blijkt een flessenhals te zijn met dit hoge water, het water stroomt hier zeer hard en lijkt op een wildwaterbaan al valt dat op de foto niet goed te zien, maar toch een mooi sfeerplaatje:

Ik loop langs het dorp Meers waar ik geen foto maak van een prachtig tafereel dat ik toch vermeld omdat ik het niet wil vergeten: in een klein paardenweitje met een houten hek staan een stuk of 5 shetlandpony's bij het hek. Op het hek geklommen staat een meisje van een jaar of 10 met enorm lang vuurrood haar wat precies matcht met de kleur van de pony's! Het meisje zegt gedag en ik wilde mijn telefoon pakken en vragen of ik een foto mocht maken, maar ik heb me bedacht omdat het waarschijnlijk niet mag van een of andere wet. Het zij zo.

Na het dorp is er een uitgestrekt gebied in een binnenbocht van de Maas wat zo te zien doorlopend verandert door de plaatselijke ontzander, want zelfs de paden die Maps aangeeft lopen hier en daar dwars door het water wat ongetwijfeld door het baggeren ontstaan is. Achteraf heb ik waarschijnlijk de meest voordelige route gelopen maar hier heb ik wel flink lopen twijfelen bij alle 'alleen bestemmingsverkeer' bordjes en onduidelijke paadjes.
Uiteindelijk volgt het dorpje Maasband waarvan ik niets kan zien behalve het mooie pad met keermuur die het dorp scheiden van de uiterwaarde van de rivier. Tenslotte een lang pad naar Urmond. Deze plaats gaat naadloos over in Berg a/d Maas. De teller staat op 38 km, precies wat ik vooraf bedacht had. Ik neem de bus/trein/bus terug naar de auto, allen sluiten perfect op elkaar aan en ik rijd weer naar huis. Achteraf besef ik dat ik me het grootste deel van de route heb beziggehouden met de route zelf en de (relatieve) zorgen over het al dan niet moeten uitwijken of stoppen door het hoogwater, en niet met de gebruikelijke gedachten over van alles. Dit is geen probleem maar een vaststelling. Ook mag niet onvermeld blijven dat het de hele dag fantastisch wandelweer was, het mooiste tot nu toe!

Totale route inclusief vandaag: