18. Reusel - Goirle

Relive filmpje van deze etappe

 Dit verslag begint nogal ongebruikelijk, namelijk met mijn kapper! Die vertelde me deze week dat de afsluitdijk de komende jaren gesloten is voor voetgangers! Zeer voorbarig weliswaar, maar er is grootschalig onderhoud aan de gang en daarvoor hebben ze het fiets/wandelpad opgeofferd voor het autoverkeer. Dit kan een aantal jaren gaan duren dus als het tegenzit sta ik op een dag, over 1,5 jaar ongeveer, voor een slagboom die pas over lange tijd weer opengaat. Wel zijn vele actiegroepen aan het procederen om de dijk weer geopend te krijgen omdat hier vele fiets- en wandelroutes lopen dus er is nog hoop. We zullen zien maar ik houd het nauwlettend in de gaten. Omdat zwager Koen die dag meeloopt is het voor nu een grappige situatie. Straks ben ik nog eerder in Santiago dan in Delfzijl!

Ook wil ik melden dat de mevrouw de weduwe me weer gebeld heeft. Ze verontschuldigt zich voor het feit dat ze de beloofde brief nog niet gestuurd heeft. Ze lijdt aan Parkinson en kan slechts een paar zinnen per keer schrijven dus ik moet geduld hebben. Ook moet ik foto's komen kijken. Ontroerend, en ik hoop dat dit verhaal zich nog ontwikkelt.

Goed, wandelen. Ik ben de vorige keer gestopt bij een hotel dat vrijwel precies op de grens staat, en omdat Marieke meeging zijn we daar gaan overnachten zodat we niet eerst hoeven te reizen vóór de wandeling, maar natuurlijk vooral voor de gezelligheid!

De vorige keer heb ik de app weer een paar 100 meter te vroeg uitgezet, mijn route liep zelfs langs het hotel, terwijl het leek dat ik op de grens rechtdoor moest. Dus vrijdagavond hebben we eerst dat stukje op en neer gelopen (ja dat moet van mijn hoofd) om de route in mijn app goed te krijgen.

's Morgens hebben we geen haast dus rond 9 uur lopen we met een zonnetje en een wolkje de natuur in. De omgeving vandaag lijkt erg veel op die van de laatste etappes, er is hier in de Brabantse grensstreek vrijwel geen enkele bebouwing, woningen noch boerderijen. Dit in tegenstelling tot Limburg waar ik vaak door Nederlandse of Belgische dorpjes liep. Voor de afwisseling zijn dorpen en zelfs industriegebieden (-gebiedjes) welkom, maar ook deze uitgestrekte leegte hoort erbij, graag zelfs.

We lopen vandaag het grootste deel van de route óp of vrijwel op de grens, op lange brede paden, kilometers rechtdoor. Voor de variatie zijn de grenspalen hier wel wit in plaats van grijs, maar ik weet niet zeker of ze dat voor mij hebben gedaan of wellicht omdat we in een andere provincie van België (Antwerpen) zijn beland. 

De route kent geen valkuilen, ergens is er een sloot gegraven op de plek van mijn digitale lijntje, maar het goede pad wijst zichzelf. Elders is de route een bosrand waar eigenlijk geen echt pad is, maar dit lijkt redelijk vaak gebruikt te worden dus ik hoef geen alternatieve route te bedenken om het boek te corrigeren. 

We komen langs het monument van Jan Beyens, een stroper die hier in 1950 door een grenswacht is doodgeschoten. We besteden er niet veel aandacht aan al ziet het er mooi uit, maar nu ik het verhaal heb gelezen krijgt het toch een andere lading: Dit artikel .Verhalen maken alles mooier.

Het schijnt dat het een groot probleem is dat tijdens deze coronacrisis iedereen op mooie dagen naar hetzelfde stukje bos wil en op dezelfde parkeerplaats wil (moet!) parkeren. Ik begrijp echt niet dat we met z'n allen het niet op kunnen brengen om eens wat verder te kijken op de kaart en een minder bekend natuurgebied of bos opzoeken om een paar uur te wandelen. Wij wandelen 25 km door schitterende gebieden en komen vrijwel geen mens tegen. Heel Nederland kan wandelen en in de natuur zijn zonder iemand lastig te vallen, ik weet het zeker. Amen

De laatste paar kilometers wordt de wereld weer iets meer bewoond, er staan een paar opvallende huizen precies op de grens, sommige passen zelfs mooi in de omgeving:

Als we na bijna 25 km op het eindpunt komen verwachten we dat we nog een flink stuk moeten lopen naar de dichtstbijzijnde bushalte, maar dat valt reuze mee. Een bushalte na ongeveer een kilometer laat zien dat we ook via België (Turnhout) weer terug naar Reusel kunnen, dus doen we dat.

De bus stopt uiteindelijk naast de auto bij het hotel en met het ritje naar huis sluiten we alweer de 18de etappe af!

Totale route inclusief vandaag: