Vandaag de cursus: "Creatief met Grenzen", oftewel de omgeving van Baarle-Nassau.
Voordat ik mijn 'Rondje NL' begon heb ik al eens op de kaart gekeken naar dit fenomeen maar ik was er nog nooit geweest. Het is echt een wonderlijke beleving met al de enclaves, stukjes België in Nederland en vice versa, soms zelfs een stukje Nederland ín een stukje België ín Nederland. En ondanks het feit dat ik niet door Baarle-Nassau zelf loop omdat de 'normale' grens zich een paar kilometer buiten het dorp bevindt, krijg ik toch een paar grappige landwisselingen, waardoor ik op sommige plekken geen idee heb of ik in Nederland of België ben.
Om te starten ben ik met de trein naar Tilburg gereisd en daarna met de bus via Goirle naar het eindpunt van de vorige etappe, 2 weken geleden. De reistijd wordt nu steeds langer (duh) maar ik zit op zich graag in de trein en 2,5 uur is ook nog wel te overzien. Vanaf Zeeuws-Vlaanderen zal ik wat vaker moeten overnachten of er een weekendje van maken, en daar verheug ik me op.
Ik start als het nog vrij koud is maar het warmt snel op, de hele dag krijg ik een zonnetje, een wolkje en een windje, kortom heerlijk om te wandelen.
De eerste die me vandaag begroet is een haan die bij een huis naar me toe komt rennen als hij me ziet. Waarschijnlijk loopt hij hier de hele dag los en is gewend om onder de mensen te zijn, vooral als ze wat te eten hebben schat ik. Toevallig is een kippenhok mijn volgende project en ik besteed vandaag veel tijd aan het ontwerpen daarvan. Ook weer een voordeel van lange wandelingen maken.
Het eerste tiental kilometers bestaat de route uit brede zandpaden met een verhard fietspad erlangs. Dit is prettig lopen omdat ik af en toe kan wisselen van ondergrond. Ik ben asfalt gewend maar op hard zand lopen is ook fijn. En op stukken met veel plassen of los zand is het dan weer fijn om naar het fietspad uit te wijken, prima zo.
Ik kom langs het plaatsje Aarleheide, een toevluchtsoord voor veel te rijke landgenoten denk ik zo. Ze hebben er zo te zien een wedstrijdje 'geld uitgeven' gehouden, met deze als een van de waarschijnlijke winnaars. Op de foto lijkt het minder protserig dan in werkelijkheid:
Ik steek een paar keer heen en weer de grens over en loop door het mooie Brabantse boerenland. In tegenstelling tot de laatste paar etappes passeer ik nu veel vaker een dorpje of wat boerderijen. Ik merk dat ik dat waardeer, het breekt de route zogezegd, al is het niet van groot belang.
Het valt me hier op dat vrijwel alle huizen een vlaggetje van het land waarin ze staan bij hun huisnummer hebben, ook al zijn er hier nog geen enclaves. Ik had hier al over gelezen, leuk bedacht. Ik stel me zo voor dat ze dit voor de postbodes hebben gedaan :)
Langs een stukje drukke N119 passeer ik wel een echte Belgische enclave, er staan zelfs bordjes om dat aan te geven, en ook zie ik bordjes waarop de 'enclave fietsroute' wordt aangegeven, grappig en vanzelfsprekend dat een dorp hier toeristen en dus moneys mee genereert.
Vandaag zie ik ook weer op diverse plekken monumentjes voor de dodendraad, al vind ik het jammer dat de krokussen in de berm die het voormalige traject aangeven (zoals een paar etappes geleden) toch meer een plaatselijk initiatief blijken te zijn want hier zie ik dat niet.
Ook in Brabant doen ze hier en daar aan Mariakapelletjes, deze vond ik mooi:
In de stukken bos die ik doorkruis zijn vrijwel geen mensen te zien, ik vind dat nog steeds opmerkelijk op een prachtige weekenddag in coronatijd als deze. Zelfs een grote speeltuin met prachtige houten toestellen is helemaal leeg. Misschien dat Belgen niet in een openbare speeltuin mogen komen maar tegen wandelen zullen toch geen regels zijn.
Daar in de buurt zie ik wel een mooi bordje aan een boom dat er zo te zien al even hangt:
Even verder een opmerkelijk stukje grensbeleving, let op! Het pad op de foto bevindt zich in Nederland maar zowel links als rechts hoort het weiland bij België. Beide bermen zijn dus de grens! Het weggetje is een soort corridor naar een verloren hoekje Nederland bestaande uit een paar weilanden. Dit weggetje maakt dat het net geen enclave is maar een soort schiereiland.
Na een paar omweggetjes om de grens te blijven volgen kom ik door de dorpjes Zondereigen en Ginhoven, waar ik hoopte op een koffie (of wat dan ook) to go, maar er is geen enkele beweging waar te nemen, ach ja.
Ik passeer nog een paar kleine enclaves waarvan er eentje zo te zien uit één perceel bestaat waar aan de felgekleurde attributen te zien een soort hippie/alto/rotzooi commune huist. Deze mensen wonen dus op een stukje grond waarvan de erfscheiding volledig uit grens bestaat.
Het laatste gedeelte is een stuk Nederland dat als een soort aanhangsel aan België, tja, hangt. Op het smalste gedeelte is het zo'n 200 m breed waar ik dus de volgende keer ongeveer in de buurt kom, maar om daar te komen moet ik nog 6 km naar einde (vandaag) en weer terug (volgende keer).
Er loopt hier een lang mooi bospad dat precies de grens volgt. Uiteindelijk wandel ik nog over een onverhard pad door de weilanden naar Hoogstraten.
Bij het eindpunt aangekomen geeft de routeplanner aan dat het vanaf hier iets meer dan 3 uur reizen is naar Cuijk. Vanaf nu en waarschijnlijk nog vele malen moet ik via Breda reizen. Dit station en verder naar Roosendaal is goed te doen vanaf thuis. Leuk dat er telkens op mijn route een nieuw ankerpunt volgt (Roermond, Venlo, Eindhoven en nu dan Breda).
In de bus wordt ik aangesproken door een bejaarde Belg (84) die ook nog een praatje blijft maken bij de bushalte waar ik moet overstappen. Hij vertelt in onvervalst Vlaams over zijn werkzame leven (drukpersen) en zijn omgang met Nederlanders die hij kent en heeft gekend. Ik kan mede door zijn mondkapje niet alles verstaan wat hij zegt maar het maakt niet uit. Zijn ogen glinsteren als hij vertelt over zijn kinderjaren in de oorlog waarin hij met zijn vriendjes de Duitsers naroept (Kwaaje Duuts, Kwaaje Duuts!) en door zijn moeder tot de orde wordt geroepen. Mooi.
Vrolijk en vermoeid reis ik naar huis, 37 km verder op mijn fantastische tocht.
Totale route inclusief vandaag:
Gekkigheid die grens!
BeantwoordenVerwijderen