22. Nieuwmoer (B) - Putte
Toch nog maar een keer besloten de vouwfietsoptie te gebruiken. Omdat de route vandaag de vorm van een kommetje heeft, is de afstand van begin- tot eindpunt per fiets niet zo groot, ongeveer 16 km. Dus om 6 uur thuis vertrokken met als insteek 's avonds nog even naar het terras te kunnen. Ik schat dat ik wederom ongeveer 12 uren van huis ben en dat blijkt achteraf redelijk te kloppen (11,5).
Het fietsen kost me deze keer geen enkele moeite zodat ik topfit aan mijn etappe van 40 km begin. Het weerbericht meldt dat het voorlopig bewolkt blijft maar dat het in de loop van de dag opklaart en 26 graden wordt.
De eerste kilometers loop ik over rustige weggetjes door het grensgebied. De omgeving is typisch Brabants, bochtige weggetjes met eiken erlangs, en vele verspreide boerderijen. Alleen de grenspalen vormen het bewijs dat ik toch niet heel dicht bij huis ben. Ik vind het nog steeds mooie ornamenten in het landschap en als ik erbij kan tik ik ze even aan.
Al snel zie ik dat de route op mijn telefoon niet klopt, volgens het GPX lijntje moet ik rechtsaf maar er is niets dat op een pad lijkt. Een paar honderd meter verder lijkt er wel weer een weg te zijn maar ik moet over een akker om er te komen. Dat kan op zich wel maar er is altijd een kans dat ik me dan tegen een sloot of zo doodloop waardoor ik weer terug moet. Ook wil ik graag dat de route die ik naar aanleiding van mijn boekje naar GPX omzet uit officiële wegen en paden bestaat. Ik besluit de gok te wagen en later thuis de route aan te passen. Het pakt goed uit en na een kleine kilometer loop ik weer op een weggetje op mijn uitgezette route, mooi zo.
Omdat het juni is, de weggetjes smal zijn en de tractors tegenwoordig heel groot, moet ik vandaag extra vaak eventjes in de berm staan om zo'n enorm gevaarte te laten passeren, de meeste boeren steken even hun hand op en we vervolgen onze wegen.
Ik haal een echtpaar in dat eruitziet als regelmatige wandelaars, en dat blijkt ook zo te zijn. We lopen een paar kilometer samen op en praten gezellig over routes zus en vierdaagses zo, het gebruikelijke onder wandelaars. Dan moet ik bij een afslag terug naar de grens en groet het vriendelijke paar.
Vandaag loop ik weer een paar keer over een 'grensweg' of 'grensstraat'. Als ik er van tevoren aan gedacht had had ik van elk bordje een foto gemaakt maar dat kwam pas na een paar etappes bij me op en dan telt het vanzelfsprekend niet meer! Ook had ik een mooie verzameling Mariakapelletjes aan kunnen leggen, dit zijn vrijwel altijd mooie objecten en misstaan nergens, zo af en toe maak ik er een foto van:
In het Belgische dorp Essen had ik verwacht koffie te kunnen vinden maar dat blijkt helaas niet het geval te zijn. Ik heb bijna nooit zin om daarvoor van mijn route af te wijken als ik in de 'flow' zit dus ik loop maar door. Er volgt een vrijwel recht stuk van meer dan 6 km waarbij wel het landschap een paar keer verandert. Het is hier overal goed wandelen met nauwelijks verkeer, wel valt me het grote aantal wielrenners op vandaag maar dat kan toeval zijn.
Ergens op dit stuk bloeit een prachtige Kornoelje, je ziet ze niet zo vaak en zeker niet zo groot:
Ik kom bij grenspaal 246 die een mooi verhaal heeft: In 1904 stond de paal in de weg toen de straat verbreed moest worden (of zoiets), ze hebben toen de paal onder de originele plaats begraven! Precies na 100 jaar wilden ze ceremonieel de paal weer terugplaatsen maar toen bleek hij verdwenen! Ze weten het niet precies maar ze hebben aangenomen dat bij andere wegreconstructies de paal verloren is gegaan. Er zit nu een deksel in het wegdek om de exacte plaats aan te geven. De nieuwe paal 246 staat 11,71 meter uit de grens! 😅.
Een stukje verder zie ik voor de 2de keer dat de route niet klopt. Ik zou rechtsaf moeten maar dit is de oprit naar een voormalige boerderij en het pad loopt nergens door zo te zien. In dit geval besluit ik om Maps te raadplegen en een nieuwe route te zoeken die zo dicht mogelijk bij de grens blijft, precies zoals mijn voorgangers dit de gehele route hebben gedaan, maar dan met slechts kaarten en een kompas. Ik herhaal dit af en toe omdat het zo bijzonder is!
De nieuwe route is een stukje om maar ik vind weer aansluiting op het lijntje op mijn telefoonscherm, en langzamerhand kom ik aan het sluitstuk van vandaag, een flink stuk over de Kalmthoutse heide.
De auteurs van mijn boekje hadden hier een slechte dag (in het jaar 2000) omdat er net een enorme heidebrand had gewoed en een groot gedeelte van het gebied was afgesloten door de brandweer. In mijn geval wordt het ook geen onverdeeld succes al valt het achteraf enigszins mee. Ik loop het bos in dat het natuurgebied omzoomt en al gauw loop ik tegen een 'verboden toegang' bordje aan met uitleg over het broedseizoen blabla en dat we dat moeten respecteren en zulks. Ik zie aan het paadje dat de afsluiting vaak genegeerd wordt en besluit dat ik wel op het pad mag blijven zonder de natuur ernstig te verstoren. Dit gaat echter maar een paar honderd meter goed, dan volgt ongeveer dezelfde waarschuwing maar nu met stroomdraden en geen manier om het te omzeilen. Ik kan hier niet verder. Jammer, maar zonder tegenslagen 2200 km lopen zal nog wel nooit iemand gelukt zijn. Een volgend probleem is dat Maps geen andere paden aangeeft om een alternatief te vinden dus ik volg het enige pad dat ik zie in de hoop dat het wel goedkomt. Dit pad staat haaks op mijn oorspronkelijke route dus al snel ben ik een kilometer of zo te ver oost. Een toevallige voorbijganger is hier ook onbekend maar ze weet wel te vertellen dat er verderop een fietspad is waar het best druk is. Ok, dit geeft weer wat hoop en het fietspad is ook bekend in Maps. het loopt ook ongeveer in de goede richting maar ik heb nog geen idee hoe ver ik moet omlopen. Ik volg dit fietspad en de omgeving is prachtig, maar door de relatief onzekere kilometers die ik voor de boeg heb geniet ik er eerlijk gezegd nauwelijks van:
Na een flink aantal kilometers moet ik weer gokken, een pad gaat de goede richting op maar het valt niet te zeggen of ik weer op de goede route kom, en zo ja of het daar wellicht ook afgesloten is. Dus hier ben ik wel wat gestrest.
Nou, uiteindelijk heb ik geluk en een paadje sluit aan op de goede weg, ook is het hier gelukkig niet afgesloten. Maar ik ben er nog niet! Ik mis een paadje en zie even niet hoe ik op de weg moet komen die, al is hij wel zichtbaar op mijn scherm, onbereikbaar is door een dichte haag rododendrons. Ik dwaal wat rond en wring me uiteindelijk door de haag om op de weg te komen. Ik ben opgelucht en loop verder, maar even later wordt ik ingehaald door een auto. De auto stopt en een man kijkt me aan zonder iets te zeggen. Ik zeg ook niets en kijk waarschijnlijk verbaasd dat hij niets zegt. Dan vraagt hij waarom ik me op dit privéterrein bevind en dat er vanuit de heide geen pad uitkomt op deze weg. Ik schrik en leg uit hoe ik er gekomen ben en dat ik me van geen kwaad bewust ben. Ik verontschuldig me en de man zegt gelukkig dat ik de weg wel mag volgen tot de poort aan de openbare weg, deze staat open zegt hij. Later bedenk ik me dat ze mij waarschijnlijk op een camera hebben gezien want ze draaien weer om en gaan terug in de richting van waar ze kwamen. (Het goede pad loopt achter de heg ongeveer parallel aan deze weg maar daar kan ik nu niet meer komen).
Eind goed, al goed. Maar inmiddels ben ik er door het omlopen en dit voorval wel een beetje klaar mee, en ik moet nog 4 km langs de drukke N111 naar Putte dus nog even doorzetten.
De laatste anekdote komt uit Putte: Dit dorp kent het mooie fenomeen dat de hoofdstraat tevens de grens is, waardoor alle huizen links bij België horen en die aan de rechterkant bij Nederland. Ik weet weet niet wat ik precies verwacht had, maar er is een EK voetbal gaande waarbij beide landen aanwezig zijn, maar er hangt vrijwel niets in deze straat om dat te laten blijken. Her en der een verloren vaantje met de landskleuren is alles wat ik zie. Ik geloof dat de voetbalkoorts dit jaar redelijk ver te zoeken is.
In Kerkrade hebben ze ook zo'n straat maar met als groot verschil dat het daar Nederland-Duitsland is, wellicht iets meer koorts aldaar 😀.
Hoe dan ook, ik eindig mijn dag met maar liefst 43 kilometers (plus 16 fietsen, plus 300 auto). Ondanks wat strubbelingen met de route vond ik het toch erg leuk.
Ik besluit wel dat de volgende etappe óf korter is, óf met overnachting, maar dat is voor volgende keer!
Totale route inclusief vandaag:
Reacties
Een reactie posten