25. Kieldrecht (B) - Rode Sluis

Relive filmpje van deze etappe

Een klein jubileumpje vandaag. Etappe 25 alweer! En als cadeautje een erg mooie route. Ik had me een beetje ingesteld op een relatief 'saaie' etappe door het Zeeuwse landschap, ik weet niet eens waarom, maar ik werd echt blij verrast.

Omdat de afstand enigszins binnen de perken blijft en er weer nauwelijks overnachtings- en openbaar vervoermogelijkheden zijn ga ik weer met de vouwfiets. Het is uiteindelijk goed te doen al ben ik bijna de klok rond van huis. 

De fietsroute naar mijn beginpunt gaat via Hulst en staat overal goed aangegeven. Na een makkelijke rit parkeer ik de fiets bij het vorige eindpunt en start mijn wandeling.

Op de kaart had ik gezien dat direct na het dorp Nieuw-Namen een lang recht stuk zou komen en ik had verwacht dat dat een breed zandpad zou zijn zoals ik er al zoveel gezien heb, maar niets was minder waar. Want in plaats daarvan is het een fietspad boven op een hoge dijk, omzoomd door vier rijen grote populieren. twee rijen direct aan het fietspad en twee aan de voet van de dijk, erg mooi. De dijk gaat 5 km kaarsrecht rechtdoor en blijkt aangelegd na de vrede van Munster (1648 natuurlijk!) om opzettelijke overstromingen door de Hertog van blabla enzovoort te voorkomen. Hoe dan ook, heerlijk om op te lopen en een mooi uitzicht over het Zeeuwse en Belgische landschap aan weerszijden.

Op de dijk valt me iets wonderlijks op: omdat de taluds van de dijk als weiland dienen staat er langs de gehele lengte een afrastering. Deze bestaat uit afwisselend oude en nieuwe houten weidepalen. Aan de nieuwe is niets te zien maar op álle oude palen zitten enorm veel huisjesslakken. Ik denk nog even aan een kunstproject of zo, maar nadere inspectie leert dat de beestjes wel degelijk leven en zich blijkbaar tegoed doen aan het hout van de palen, iets anders kan ik niet bedenken. Mooi om te zien.

Mijn humeur is zeer goed en ik wandel een stuk door een mooi loofbos in de richting van het tweelandendorp Clinge/Klinge. Hier hebben ze een aantal attributen van een oude spoorweg bewaard en ook een oude slagboom uit de tijd dat er nog grenzen bewaakt moesten worden.

Een terras aldaar is open en ik neem even pauze. Omdat het terras zich net aan de Belgische kant van de grens bevindt heb ik pech. In Nederland is het ondenkbaar dat er geen gebak op de kaart staat, maar hier is dat helaas wel het geval. De koffie is echter prima en na een kwartiertje ga ik weer verder.

Na dit dorp loop ik weer een totaal ander landschap binnen. Het zijn de 'Waterwinbossen', een zeer gevarieerd gebied met bossen, velden en een soort mooie brede sloten (10m+)  die een overblijfsel zijn uit de tijd dat er nog daadwerkelijk water gewonnen werd. Daarna een aantal kilometers over 'normale' weggetjes waarbij ik door of vlak langs verschillende dorpjes/gehuchten met mooie namen loop zoals Paal, Drie Hoefijzers, en Koewacht. Maar steeds afgewisseld met mooie stukken natuur, erg mooi.

In Koewacht zie ik weer een erg leuk straatnaambordje. Ik spreek een Belgische man aan die daar zo te zien woont maar blijkbaar deelt hij mijn gevoel voor humor niet, want op mijn opmerking dat ik het een grappige naam vind krijg ik een volledige uitleg over de herkomst van de naam. Iets met de Karnemelksepolder geloof ik. Ook leer ik dat er tevens een nieuwe Karnemelkstraat is! 

Als ik het dorp weer verlaat haal ik een oudere man in en we lopen samen een half uurtje op. Hij loopt zijn dagelijkse rondje van 8 km (hij is 75) en hij praat in mooi plat Vlaams over zijn leven daar. Er lopen vier hondjes los op het brede pad en ik vraag of die bij hem horen. Hij lacht en zegt dat de hondjes al sinds jaar en dag daar worden uitgelaten. Dat wil zeggen, een mevrouw laat ze uit de auto en rijdt een stuk verder waarna de hondjes achter de auto aan sukkelen. Als ze er bijna zijn rijdt ze weer een stuk verder enz.. Er is echter geen auto te zien maar de beestjes weten blijkbaar de weg. Uiteindelijk staat er inderdaad een auto op het pad en we kletsen even met de mevrouw in de auto die inderdaad op dat punt haar (bejaarde) hondjes weer meeneemt. Blijkbaar is ze zelf niet in staat om deze afstand te lopen, ik vraag er maar niet naar. Wat verder neem ik afscheid van de vriendelijke man en loop de laatste kilometers door nog een stuk mooie natuur (Pereboomsgat).

Na 25 kilometer prachtige wandeling finish ik en haal de fiets weer op bij het beginpunt waarna ik zeer voldaan naar huis rijd. Topdag!

Totale route inclusief vandaag: