26. Rode Sluis - Sas van Gent

Relive filmpje van deze etappe

En weer verder door Zeeuws-Vlaanderen.
Vandaag ging vriendin Anne-Miek gezellig mee. Dat kon niet anders dan een mooi verhaal opleveren. Vooraf had Anne-Miek bij de gedachte aan Zeeland prachtige beelden in haar hoofd: water, zee, duinen, oude boten, Zoutelande, antieke stadjes enz..

De werkelijkheid: mais!😅
En om die te mogen bewonderen hebben we 400 km autogereden, 14 km gefietst en 22 km gewandeld.

Ook deze keer weer hebben we de fietsoptie gekozen, openbaar vervoer en overnachten is echt een crime in deze streek. Gelukkig is alles relatief, uiteindelijk is van 8 tot 8 van huis voor een gezellige dag geen enkel bezwaar.

We parkeren de auto precies op het eindpunt van de dag, bij grenspaal 312 in Sas van Gent. De fietstocht gaat met enige haperingen omdat de route gedeeltelijk verboden is voor fietsers. Dit is niet bekend in Maps terwijl het zo te zien sinds 2018 het geval is, maar gelukkig zijn er alternatieve routes zonder al te veel extra kilometers. Ook staat de brug over het kanaal Gent-Terneuzen open, hier varen enorme schepen langs en het kost een extra kwartier.
Bij de camping waar ik de vorige keer gestopt ben parkeren we de fietsen en starten onze wandeling.
Ik heb niet gelezen wat de dag ons allemaal gaat brengen, maar de eerste kilometers zouden overal in Brabant kunnen zijn: smalle weggetjes met een rij bomen erlangs door uitgestrekte maisakkers. Eigenlijk niets om zo ver voor te rijden maar het hoort bij mijn grensavontuur en ik vind het prima.

Vlak voor het eerste dorpje (Overslag) is een terras nog net niet open maar we zien op de kaart een café in het dorp een paar honderd meter verder en wachten dus niet. Het café blijkt gesloten en ziet er eigenlijk uit of het nog nooit open is geweest. Het enige leuke in dit dorp is dat er 2 grenspalen aan weerszijden van de weg staan midden in het dorp, verder is het een troosteloze bedoening.

Ik kan niet zien of er verder nog horeca te vinden is dus de kans op koffie is onzeker. Maar al een paar kilometer verder volgt een mooie opgave voor een kansberekening: we hebben het over de theetuin van Millingen en totaal onverwacht staat er een bord met 'theetuin De Mol'. Wat een toeval! Het blijkt een prachtige tuin te zijn met leuke zitjes, vriendelijke mensen en heerlijke zelfgemaakte taart. We genieten van deze onverwachte pauze, vullen onze flessen en hervatten de wandeling.

Qua uitzicht is er weinig te beleven vandaag. Al is het verder prima, het is zoals gezegd mais en mais (en een veldje zonnebloemen) met hier en daar een stukje bewoonde wereld.

We verkneukelen ons om de absolute lelijkheid die we af en toe zien. Belgen zijn extreem goed in het bij elkaar zoeken van gevelbekleding, hekwerken, voordeuren en andere attributen in en om het huis die maximaal met elkaar vloeken. Soms een ergernis maar vaak een bron van vermaak.

Druk in gesprek over alles wat ons bezighoudt missen we een afslag en lopen we een kilometertje te ver door. We komen bij de dijk over het kanaal en treffen er een stralend bruidspaar aan dat ter plaatse gefotografeerd wordt. We wensen ze alle geluk voor de toekomst en vragen ze of ze ons op het juiste spoor kunnen zetten. Ze bevestigen ons vermoeden dat we hoogstwaarschijnlijk niet over de dijk naar de brug kunnen dus we moeten een stuk terug, het hoort erbij!
Dan lopen we door de plaats Zelzate. Dit dorp is zó lelijk dat het pijn doet aan de ogen. De foto zegt genoeg:

In het dorp vragen we om vers water bij een kroegje. We verontschuldigen ons dat we geen mondkapje hebben (dat moet nog in België) maar de dame van dienst vervloekt de ondingen en vult graag onze flessen zonder verder commentaar.
Even verder moeten we het kanaal weer oversteken. Ditmaal bij een andere brug maar ook deze staat lang open om een enorm schip te laten passeren, het levert een (voor ons) ongewoon plaatje op:

We lopen nog een stuk langs de drukke N474, en om nogmaals de lelijkheid van de omgeving te benadrukken poseert Anne-Miek voor het afzichtelijke industrieterrein.

Gelukkig mogen we uiteindelijk afslaan richting de westkant van Sas van Gent. Dit laatste stuk bestaat uit een fietspad naast een typische Belgische betonweg die de grens exact volgt. Na iets meer dan 22 km finishen we bij de auto en maken een selfie bij de grenspaal die we vanmorgen verlieten.

We halen de fietsen weer op in in Rode Sluis en rijden terug naar Cuijk. Om de dag waardig af te sluiten eten we bij voormalig restaurant 'De Lucht' langs de Bossche Baan. Inmiddels een Burger King in een desolate omgeving maar het mag de pret absoluut niet drukken.
Ik kijk met veel plezier terug op deze dag. Qua omgeving was het een beetje een tegenvaller al draagt dat uiteindelijk ook weer bij aan het verhaal van mijn avontuur. Maar vooral een leuke dag met een hele fijne vriendin! Bedankt Anne-Miek!

Totale route inclusief vandaag: