38. Scheveningen - Noordwijk aan Zee

Nou dat vind ik dus mooi, de komende 5 á 8 etappes (afhankelijk van mijn eventuele gezelschap) gaan alleen maar over het Noordzeestrand!

Vandaag ging Marieke mee voor een relatief korte etappe naar Noordwijk. Het zou onbewolkt en zo'n 13 graden worden, echter wel met een flinke wind zo was voorspeld.

We hadden gepland om met de auto naar het eindpunt te rijden en dan het openbaar vervoer naar Scheveningen te nemen, maar omdat we (ik😇) een afslag misten zouden we een half uur op de bus moeten wachten. Een acceptabel alternatief bleek om de auto bij station Leiden te parkeren om vanuit daar naar de start te reizen en dan na het lopen de bus van Noordwijk naar Leiden te nemen. Dit denkwerk heeft uiteindelijk goed uitgepakt.

Als we starten onder pier (roze pilaar 😊) vallen een paar dingen op:

De pier van Scheveningen is iconisch, maar totaal vervallen als je een beetje goed kijkt.
Het waait heel hard! Ik vermoed zo'n windkracht 5 en schuin op de neus, Niet genoeg om het echt koud te krijgen maar het scheelt flink in de gevoelstemperatuur.
Het zicht is waarschijnlijk maximaal. We zien Noordwijk (bijna 20 km) direct liggen en na een kwartiertje lopen zien we Zandvoort ook al. Dat is toch bijna 40 km verder weet ik van eerdere wandelingen in tegengestelde richting. Toen zag ik Scheveningen direct vanuit Zandvoort maar dat was makkelijker vanwege de veel hogere bebouwing en de pier. Het is dus erg helder.

Hoe dan ook, en ik zeg het vaker, het 5 uur lang in zicht hebben van het einddoel is voor veel (de meeste?) mensen niets om naar uit te kijken, maar ik vind dit dus heerlijk. Ik kan het ook niet precies uitleggen maar het heeft iets te maken met het zeer langzaam veranderen van het perspectief en mijn fascinatie voor afstanden, tijd en rekenen.

De eerste 10 km ongeveer lopen we lekker tegen de wind in, en het strand loopt heerlijk. Vanmorgen hoorden we op de radio dat het vandaag de allereerste nationale schelpenteldag is, en inderdaad zien we hier en daar mensen schelpen in een zakje doen. Met het determineren van de soort schelpen en de verspreiding daarvan blijkt men meer inzicht te krijgen in iets (schelpen waarschijnlijk).

We komen een flinke groep prachtige Friese paarden tegen. Ik denk als leek dat ik dit de mooiste paarden vind. Helaas geen foto hiervan.

Dat brengt me tot de mededeling dat ik mijn telefoon vergeten ben in de auto, en dat derhalve Marieke vandaag verantwoordelijk is voor het opnemen van de route. Als compensatie daarvoor is Marieke haar portemonnee vergeten..

Op het punt waar de weg vanuit Wassenaar op het strand eindigt zijn de eerste strandtenten, en een flink rijtje meteen. Het is dan nog te vroeg om te lunchen maar koffie met gebak kan nooit kwaad natuurlijk.

Na de welkome warmte van het beschutte terras wandelen we verder richting Katwijk aan Zee. Ik herinner me dat ik hier ergens ook een omweg moest maken vanwege een haven maar zover ik kan zien is er geen onderbreking in het strand tot Noordwijk. Vreemd.

Het mysterie blijft een half uurtje bestaan want inmiddels is het wél tijd voor een lekkere lunch. Als we daarna bijna aan het einde van Katwijk zijn zie ik de logica: het is geen haven maar een afwatering vanuit het achterliggende land, en dus is er geen dijk of pier voor schepen. Het blokje om is er inderdaad wel, ik had het slechts verkeerd opgeslagen.

Het valt me hier nog op dat ik nog steeds de Maasvlakte kan zien, ongeveer 40 km naar het zuiden, maar ook is IJmuiden richting noord al te zien, al met al meer dan 70 km, indrukwekkend!