45. De Cocksdorp (Texel) - Het Posthuys (Vlieland)

Relive filmpje van deze etappe

Vandaag is eiland 2 aan de beurt, Vlieland dus. 

Om daar te komen hebben we een overtocht met het schip 'de Vriendschap' geboekt. Dit schip wordt ingezet om toeristen van en naar Vlieland te varen, maar ook om zeehonden te gaan kijken en de vliehorst te bezoeken, een enorme zandplaat aan de westkant van Vlieland die alleen in het weekend bezocht mag worden, want doordeweeks gooien ze er bommen met straaljagers!

Als we op het schip zitten te wachten zien we door een raampje het mooie hoofd van een zeehond die daar rustig rondzwemt, dichterbij een zeehond komen we niet voorlopig (weet ik  nu).

We verlaten Texel

Op het schip is het erg rustig, en de meneer die over de koffie gaat heeft tijd genoeg om mooie verhalen te vertellen over het wad en wat zich daar zoal afspeelt. Hij zegt dat het water ongeveer 1,20 m diep is in de vaargeul waar we nu zijn, en dat nog wel met vloed. Vandaar ook dat de afvaarten van deze boot afhankelijk zijn van het tij. De boot steekt 90 cm diep dus er is weinig ruimte voor vergissingen.

De man heeft een mooi scala aan werk zo te horen, want buiten gastheer spelen op dit schip verzorgt hij tevens rondvluchten over de wadden met zijn vliegtuigje, en is fervent paraglider vertelt hij. Mooie kerel.

Plotseling gaat onze snelheid in een seconde terug naar nul. We blijken ons vastgevaren te hebben in een zandbank. Er raakt niemand in paniek zo te zien dus dat doen wij dan ook maar niet. Na een kwartiertje wrikken komen we weer los en vervolgen onze route. Aan de modderkleur van ons kielzog zien we dat we nog een poosje met de bodem over het zand gaan maar we raken niet meer vast.

We naderen het haventje van Vlieland, het ziet er lieflijk uit vanaf het schip.

Na het aanmeren lopen we langs de mooie scheepjes het dorp in. Het dorp bestaat zo'n beetje uit één straat waarin alles wat op Vlieland plaatsvindt plaatsvindt 😏.  En omdat mijn route nog steeds ononderbroken is én ons hotel ook aan dit straatje ligt wordt het opgenomen in mijn rondje Nederland, ondanks dat ik officieel alleen de Noordkust nodig heb (ik leg het nog wel eens uit..).

Tevens blijkt Vlieland bij de provincie Friesland te horen. Als ik dit niet had opgezocht had ik het niet geweten! Maar de 6de provincie dus op mijn tocht.

We checken in in ons hotel en eten wat in het dorp. Daarna wandelen we langs de Waddenzee naar het westen, en natuurlijk is sinds gisteren de wind 180 graden gedraaid waardoor we hem wederom tegen hebben. 😞

Na een poosje over de oever gelopen te hebben slaan we af en vervolgen noodgedwongen de verharde weg door het bos tot het Posthuys. Dit is straks het punt vanwaar we terug naar het dorp kunnen maar er is nog één weg die we kunnen nemen omdat die verder naar het westen gaat en uitkomt op het strand. Deze weg loopt langs natuurgebied Kroon's Polder, ook weer een prachtig vogelreservaat.

met voorrangsregels!

Op het strand aangekomen zien we de rode vlaggen die aangeven dat het vandaag verboden gebied is vanwege de straaljageroefeningen, en inderdaad hebben we die gehoord vanuit de verte.

Hier doe ik dus voor het eerst een echte concessie aan mijn regel om zo dicht mogelijk bij de 'grens' te blijven. Als ik nog strikter zou zijn zou ik hier in het weekend moeten zijn omdat ik dan wél het meest westelijke en noordelijke stuk Vlieland zou mogen lopen (de vliehorst). Maar omdat het vandaag verboden is zet ik een schakelaartje in mijn hoofd om, en accepteer het volledig!

Op het volkomen verlaten strand mogen we voor het eerst deze week met de wind in de rug, toch wel een flink verschil voor het wandelgenot. Het is ook weer erg breed en schoon, dat voelt nog steeds fijn.

Even weten we niet wat we zien, er staat een tekst in het zand?? 

De tekst lijkt op een gedicht en ik concludeer dat er iets rondrijdt met een rupsband die in plaats van profiel een tekst heeft. De volledige tekst luidt:

"Ik laad mijn hart vol Waddenzee, een beetje stiekem, zonder vragen. Ik neem een beetje Vlieland mee, zoveel als ik kan dragen".

Erg leuk bedacht vinden we en we zijn benieuwd wat voor voertuig hiervoor verantwoordelijk is.

We komen bij de opgang richting Posthuys en stoppen de wandeling na 14 kilometer. Niet zoveel maar dat kwam zo uit, geen probleem.

Bij het Posthuys aangekomen blijkt dat we de bus ruim gemist hebben en we zijn genoodzaakt aldaar te eten. Komt dat even goed uit, want dat stond hoe dan ook op het programma. De humoristische ober vermaakt ons met zijn onzin en we eten lekker in het restaurant.

Uiteindelijk komt de laatste bus van de dag ons ophalen en we hebben nog een leuk gesprekje met een paar oudere dames in het zitje van het hotel.

Morgen de rest van Vlieland!

Route inclusief vandaag: