46. Het Posthuys (Vlieland) - Oost-Vlieland

 

Relive filmpje van deze etappe

Vlieland, de volgende dag,

De wind is voor de verandering niet gedraaid, dus we mogen vrijwel de hele wandeling ons door de wind vooruit laten waaien. Beetje jammer dat we maar 13 km te gaan hebben vandaag, maar elk voordeel heeft z'n nadeel zeggen we maar.

Het lijkt erop dat het in de middag gaat regenen, dus we starten niet al te laat, ondanks de korte etappe.

We nemen bus 1 terug naar het Posthuys. (Ik vind dit een gemiste kans: als ik een eiland had met één buslijn zou ik hem minimaal Lijn 83 noemen of zo.. 😊).

Hoe dan ook, we lopen de paar honderd meter naar de strandafgang waar we gisteren eindigden en starten etappe 46.

Het strand is wederom vrijwel helemaal verlaten, en omdat we zoals gezegd vooruit worden geblazen schieten we goed op. In de verte zien we de Brandaris op Terschelling al, al is die hemelsbreed vanaf het punt waar we lopen nog meer dan 20 km ver weg. 

dat ben ik..

Het strandzand is weer perfect om op te lopen, en we zien de sporen weer van het mysterieuze voertuig dat een gedicht in het zand achterlaat.

Verder gebeurt er niet heel veel dus we wandelen lekker door en kijken uit over de Noordzee en genieten van het lopen.

mooie bootjes in verte 

Op (bijna) het meest oostelijke punt van Vlieland vinden we paviljoen Oost waar we stoppen voor koffie met gebak. We zitten naast een gezin met 2 zoontjes (7 en 5 ongeveer) die beneden op het strand zitten te vechten om een emmer zand. Beurtelings kijken ze jammerend omhoog naar papa en mama maar door beiden worden ze hartelijk uitgelachen. Wij lachen mee met de ouders, en op dat moment komt er een meisje aangelopen. Met dit meisje heeft de oudste van de 2 jochies de dag daarvoor gespeeld horen we van de ouders, en hij was van slag geweest toen het meisje plotseling was verdwenen. Nou, nu was ze er dus weer, en in 1 seconde veranderde het jongetje van een vervelend broertje in een lief speelkameraadje voor het meisje! Heel erg grappig, en heel erg typisch (denk ik😁)

lekker gebak!

Door deze mensen komen we ook te weten wat de letters in het strand veroorzaakt. Het blijkt de 'Vlieland Express' te zijn, een bus-achtig voertuig waarmee je een uitstapje naar de Vliehors kan maken. De letters zijn in de achterbanden van het ding uitgesneden en er is jaarlijks een wedstrijd waar je een dichtregel mag indienen die dan (de winnaar) het volgende jaar het strand van Vlieland siert. Leuk.

Na deze pauze ronden we de oostkant van het eiland en we komen weer langs het haventje waar we gisteren arriveerden. Vanaf hier moeten we opnieuw naar de kade een kilometer verder waar morgen de boot naar Terschelling zal vertrekken. Dit betekent voor het eerst tijdens mijn ronde om het land dat ik 2 keer hetzelfde stukje moet lopen! (je maakt wat mee zo!😊)

Bij de kade finishen we aldus, en we eten wat op het overdekte terras. Het laatste stukje op het strand begon het al wat te druppelen maar als we zitten te eten begint het enorm te plenzen. Het echtpaar aan de rand van het terras regent nat en we schikken in om ze bij ons aan tafel te laten en we praten wat over koetjes en kalfjes. 

Dat eten levert ook nog een korte anekdote op, want als mijn pannenkoek nogal lang op zich laat wachten vraag ik of deze misschien vergeten is. De serveerster verontschuldigt zich en zegt dat er helaas maar 1 persoon in de keuken is en dat dat de reden is dat alles wat vertraagd wordt. Ik tel de mensen op het terras en kom tot 35 mensen. En dat moet 1 persoon rond zien te krijgen! Geen wonder (en geen punt) dat het wat langer duurt.

's Avonds eten we nog lekker in het inmiddels bekende straatje, en sluiten ons bezoek aan Vlieland tevreden af.

Totale route inclusief vandaag: