51. Nes (Ameland) - Strandpaviljoen de Marlijn (Schiermonnikoog)

Relive filmpje van deze etappe

En wéér naar Nes. Maar dit keer niet om te wandelen. We mogen vandaag een dagje de toerist spelen en overnachten. De volgende ochtend staat namelijk de laatste eilandhop op het programma, van Ameland naar het laatste eiland (voor mij), Schiermonnikoog. En omdat de overtocht zondagochtend vroeg is hebben we mooi een dag om Ameland te bezichtigen.

Eerst iets leuks, afgelopen week heb ik met een verslaggever van de Gelderlander aan de telefoon gezeten, en naar aanleiding van zijn vragen en mijn antwoorden heeft hij een mooi artikel geschreven.

Een en ander met een paginabrede foto en best een flinke lap tekst. Het maakt me trots en wellicht inspireert het mensen om ook het avontuur aan te gaan als er een leuk plan in ze opkomt!

Mooi. Nu dan etappe 51. We vertrekken vroeg met de trein richting Holwerd. Het kost een slordige 4,5 uur om daar te komen en we moeten de boot van 13:00 halen. Om een mogelijke gemiste trein aan te kunnen gaan we liever een trein te vroeg dan ons te haasten.

Ik heb de halte blijkbaar niet goed ingegeven maar als de bus uiteindelijk stopt op zijn eindhalte is er geen probleem want vanaf die halte gaat de goede bus naar de veerhaven. Echter, op deze halte kan ik een QR-code scannen en die zegt dat de bus naar de haven helemaal niet komt! Gelukkig hebben we tijd om de 3 kilometer naar de haven te lopen. Als we uiteindelijk een kilometer onderweg zijn komt de bus, die dus wél reed, ons voorbij. Lang leve de techniek!

Maar we zijn gelukkig op tijd voor de sneldienst naar Ameland en 20 minuten later zetten we weer voet aan wal.

We nemen de tijd om de prachtige dorpen Hollum en Nes te bezichtigen en genieten van een voortreffelijk diner in een plaatselijk restaurant. Als we ingecheckt zijn in het pension nemen we er nog een paar op een terrasje in het dorp waar we een gezellig gesprek voeren over wandelen en Waddeneilanden en zulks met een vakantievierend gezin uit Harderwijk (groet!).

De volgende ochtend moeten we wederom vroeg uit de veren. Dit is waarschijnlijk de laatste mogelijkheid om van Ameland naar Schiermonnikoog te geraken dit seizoen en ik ben een beetje gespannen vanwege dat feit 😅. We lopen de 3 kilometer naar de boot en zijn ruim op tijd bij de haven om nog een foto te kunnen nemen van de mooie zonsopkomst:

We zoeken een mooi plekje op het schip en stipt op tijd vertrekken we naar Schiermonnikoog. De overtocht is best grappig. Eerst varen we langs een groep zeehonden, dat blijven mooie beesten om te zien. Verderop hebben we vaak geen idee welke kant we op varen omdat we steeds van koers wisselen, en meerdere malen ligt de boot schijnbaar stil om door een zandbank heen te ploeteren. Aan de route in het bovenste plaatje is dat al te zien maar we leken soms rondjes te draaien. In het Relive filmpje kan je goed zien hoe de route om de zandbanken heen gaat. Het schijnt ook steeds ondieper te worden in de Waddenzee, ik geloof iets meer dan een meter bij vloed, maar ook deze boten staan soms nog voor verrassingen zo te zien. Want de geplande 3 uur worden er uiteindelijk meer dan 4.

We hebben gelukkig geen haast en ik heb zelfs nog een dutje gedaan heb ik van horen zeggen.

Als we afmeren poseert Marieke nog even bij de boot en pas dan start de eigenlijke wandeling! (de boot telt wél voor mijn route, u begrijpt het inmiddels 😊)

aan wal!

We wandelen over de dijk richting dorp, het enige dorp op dit eiland, en ik maak een foto van het plaatsnaambordje want bijzonder:

In het wederom mooie dorp (vooral de hoofdstraat) genieten we van een lekkere lunch en wandelen dan in de richting van de maar liefst 2 vuurtorens. Ze zijn allebei een foto waard vind ik:

vuurtorens zijn mooie dingen!

Omdat de overtocht langer duurde dan gepland moeten we een beetje de tijd in de gaten houden. Dat wil zeggen, besluiten of we terug naar de haven lopen of een stukje strand meepikken en dan ander vervoer kiezen.

De bussen die hier rijden houden rekening met de afvaarten van de reguliere bootdienst, de sneldienst die wij hebben gereserveerd heeft maar weinig mensen aan boord dus die moeten het zelf maar uitzoeken. Maar bij de plaatselijke VVV heb ik geleerd dat er ook taxi's rijden, dus bij de rode vuurtoren op het strand bel ik een taxi en die beloven me om op tijd bij het volgende strandpaviljoen te staan. Dat geeft ons de kans om nog 4 kilometer over het strand te lopen (het oorspronkelijke plan) en dan hebben we nog tijd genoeg voor de boot terug.

De relatief korte strandwandeling is wel nog mooi, het loopt prima (ik huiver nog een beetje als ik aan Terschelling denk) en hier lopen zelfs meerdere mensen wat ongebruikelijk lijkt op de Wadden!

ze zijn er echt!

Na 10 gelopen kilometers (de minste van alle 51 etappes!) komen we aan bij strandtent 'de Marlijn' en stoppen de klok. We gaan zitten wachten op de taxi maar 10 minuten na de afgesproken tijd is deze er nog steeds niet. Ik bel de centrale en dan blijkt dat ik voor de 2de keer dit weekend beter op had moeten letten. Ik heb 'ja ik denk het wel' gezegd toen de persoon aan de telefoon bevestigde waar wij zouden staan. Even stress dus. Maar ze beloven dat ze alsnog een taxi sturen en dat we op tijd zullen zijn voor de boot.

Dat loopt ook nog even uit en ik ben erg opgelucht als de taxi uiteindelijk verschijnt en de chauffeur zegt dat we nog steeds geen zorgen hoeven te hebben over de overtocht. 

Goed, zo komt er een einde aan een gezellig weekend(je) eilanden, en vanaf de vaste wal (Lauwersoog deze keer) reizen we in iets meer dan 4 uur terug naar Cuijk.

Ik heb nog één dag nodig om Schiermonnikoog te ronden en dan heb ik de gehele TVTAS volbracht voor mijn tocht. Superleuk. Ik hoopte eigenlijk (voor het verhaal 😊) om van Schiermonnikoog naar het vasteland te kunnen wadlopen, maar dat is hoogstwaarschijnlijk niet te organiseren en ik ga er geen moeite meer voor doen.

Het wordt Oktober voor ik weer op pad kan. Tot dan!

Totale route inclusief vandaag: