65. Enschede - Oldenkott (DE)

 

Relive filmpje van deze etappe

De laatste etappe in Overijssel, en zoals alle andere in deze provincie heel erg mooi.

En in dit geval was dat extra leuk, want schoonzus Gertie ging met me mee op pad en die had zich verheugd op een mooie route en die wens is daarmee ingelost! Voor Gertie (de zus van Marieke) heb ik het eindpunt voor vandaag op zo'n 20 km van de start aangekruist zodat het logistiek allemaal een beetje te doen is binnen een dag. We rijden met de auto naar het betreffende eindpunt voorbij Rekken en als we arriveren zien we dat het er erg vriendelijk uitziet. Een kroegje, een winkeltje, en mooie accessoires om de (voormalige) grensovergang een beetje aan te kleden. 

Maar daar kunnen we straks nog even naar kijken, eerst moeten we bij de start zien te komen en deze kant op lopen. Dat lukt ons om te beginnen door 3 bussen richting Enschede te nemen. In het buurtbusje waar we als eerste in zitten kan het (in het mooie accent van de chauffeur) niet anders dan over Caroline v.d. Plas gaan die hier bijna de helft van de stemmen voor de provinciale staten heeft gekregen. Waarvoor hulde.

Ook gaat het even over het OV in deze regio, en of deze buslijn recht van bestaan heeft kunnen wij niet bepalen, maar we zijn de enige passagiers vandaag en zelfs dat is veel als we de beste man moeten geloven. 

Hoe dan ook, de bussen brengen ons tot op 1,5 km van de start en de rest lopen we naar de 'mijn' grens om aan etappe 65 te beginnen. 

Het is de mooiste dag (qua weer) van het jaar tot nu toe (17 maart) want er schijnt een zonnetje, er is nauwelijks wind en de temperatuur loopt op tot een graad of 17, heerlijk.

De route is weer meteen prachtig, de kenmerkende mooie boerderijtjes en stallen langs smalle weggetjes. Buiten de fietsers en wandelaars is er nergens noemenswaardig verkeer en het uitzicht over de weilanden en bossen is erg mooi. 

We treffen een waarschuwingsbord aan dat bewoners gemaakt hebben om hun hondje veilig te houden voor het verkeer, best grappig:

Arm beest 😏

De verharde weg gaat over in een pad  en we betreden de natuur. De bordjes die we zien getuigen van vele wandelroutes die hier zijn waarvan er eentje extra opvalt, namelijk de 'flamingo-route'. Huh?  Maar dat die vogels hier in het voorjaar komen blijkt waarheid te zijn en we hopen dan maar er eentje te spotten (tevergeefs weten we nu).

Het volgende pareltje op de route is het natuurpark 'Witte Veen', een veengebied met vele vennetjes en prachtige paden. Een flink gedeelte van dit stuk bestaat uit mooie vlonderpaden zodat we dit moerassige gebied met droge voeten kunnen doorkruisen. We maken een paar foto's en natuurlijk de selfie van de dag. Best goed gelukt denk ik ondanks Gertie's zelfbenoemde bad hair day. 😅

Ik geniet van deze dag en dat voelt erg goed want mijn humeur laat ietwat te wensen over de laatste tijd (moet even gezegd), maar dat kan ik goed parkeren nu: ten eerste is het een mooie dag en een prachtige route, maar het is ook erg fijn om met Gertie te wandelen. We kunnen het altijd goed met elkaar vinden en het is heerlijk om eens een hele dag met elkaar te kletsen over alle mogelijke onderwerpen. En daarvoor is een flinke wandeling vanzelfsprekend de beste manier! We lachen om de grappige dingen die we hebben meegemaakt in de jaren dat we elkaar kennen maar we kunnen ook goed praten over de serieuze zaken in het leven en de zorgen die die soms met zich meebrengen. En zo hoort het!

we lopen het bos uit over een mooi bruggetje over de 'Buurser beek'

Hallo

en we mogen weer over de lange brede zandpaden die hier overal een verhard fietspad naast zich hebben. Een erg goede oplossing in dit dunbevolkte gebied voor als het modderig is en de zandpaden onbegaanbaar. Dan gaan we weer richting grens naar een paadje dat niet voorkomt op Maps, maar het bordje 'doodlopende weg m.u.v. fietsers' geeft vertrouwen. Het pad is er inderdaad en nu lopen we weer een paar kilometer door het bos precies op de grens. Een man spreekt ons aan omdat hij de Schotse hooglanders die hij wil fotograferen niet kan vinden. De beesten zijn door de bomen heen echter gewoon te zien vanaf waar wij staan dus we nemen maar aan dat hij om een praatje verlegen zit. Hij loopt een stukje met ons mee en vindt het leuk aan ons accent te horen dat we uit Limburg komen (Brabant!). Hij meldt dat zijn favoriete stad Tilburg is vanwege het drielandenpunt!?!? Het moet niet gekker worden. En als hij plotseling het bos inloopt richting runderen in plaats van het pad 10 meter verder dezelfde kant op giechelen we nog wat na, zeer onduidelijk wat er in deze man omging!

Dan maar weer verder: er staan weer prachtige oude grenspalen aan de route vandaag en met eentje poseer ik graag:

We passeren het laatste natuurgebied van vandaag, het 'Almeloer Venn', dat ook weer een foto waard is

en vervolgens maken we een haakse bocht linksaf richting finish. Die bocht vermeld ik omdat hier ergens het lijntje Overijssel-Gelderland op de kaart getekend staat, maar ik kom vandaag nog niet in deze laatste provincie omdat we de overige kilometers aan de Duitse kant van de grens blijven. 

Op dit laatste weggetje zie dat ik een klein blokje om niet heb opgenomen in mijn digitale route wat eigenlijk wel had gemoeten, want dat omweggetje is iets dichter bij de grens. Ik accepteer het met moeite maar ik zal er ook niet minder om slapen (hoop ik).

Dan zijn we weer bij het kneuterige grensovergangetje van vanmorgen en beëindigen deze supermooie etappe. 

Op het terras van het cafeetje nemen we koffie en een lekker stuk gebak wat heeel grappig (...) wordt aangeraden op een bord:

😂

We nemen een kijkje in het café. Het is echt alsof je een halve eeuw teruggaat in de tijd, toen was de inrichting ongetwijfeld exact hetzelfde als vandaag, vinden we allebei prachtig.

Aan het café grenst een piepklein winkeltje waar we een ijsje kopen met als enige reden het winkeltje te kunnen bekijken. Een oud dametje helpt ons en is blij dat ik contant betaal want dan hoef ze het pinautomaat niet te gaan zoeken. Gniffel.

Dan rijden we weer naar huis en gaan nog even langs bij vrienden die 1 km verder in een vakantiehuisje zitten, grappig toeval.

Tenslotte bedank ik Gertie voor de supergezellige dag, ze meldt dat het genoegen wederzijds is! Amen.

Totale route inclusief vandaag: 1879 km