67. Oeding (DE) - Hemden (DE)

 


De volgende ochtend.
Het is inmiddels een poosje geleden dat Marieke me vergezelde maar voor het eerst sinds Schiermonnikoog gaat ze gezellig weer eens mee (voor de 22ste keer).
Het weer is een stuk beter dan gisteren, de zon schijnt en het wordt een paar graden warmer. Perfect wandelweer derhalve, en na het lekkere Duitse ontbijt lopen we het dorp uit en starten etappe 67.
Ik wist dat de eerste 5 kilometer één lange streep zou zijn maar gelukkig (voor Marieke) is het geen saaie lange straat maar een prachtige route door het Gelderse landschap. Ook hier zijn weer brede zandpaden met een (fiets-)paadje erlangs.
allebei geposeerd 😊

Tussen deze weg en de grens is een voormalig veengebied dat gedeeltelijk nat is en er erg mooi uitziet.
We kruisen het voormalige spoortracé de 'Borkensebaan' wat inmiddels ook een natuurgebied is vanwege de vele soorten bloemen en planten en enkele zeldzame vlindersoorten die daar leven. De treinen namen zaadjes mee van waar ze kwamen en deze regenden of waaiden eraf waardoor ze konden ontkiemen. Dit bijzondere  fenomeen komt langs vele (oud) treintrajecten voor en is daarom leuk om te vermelden maar ook levert het gewoon een mooie foto op!


Na het spoor het volgende natuurgebied 'Wooldeveen', ook weer erg mooi in het zonnetje:
erg mooi, ook in het echt

We lopen een blokje om vanwege de loop van de grens en we komen net niet langs boerderij/camping/hotel/restaurant 'Roerdinkhof' maar we verlaten toch even de route om hier koffie en gebak te nemen, de enige mogelijkheid vandaag!

Een stukje verder lopen we langs een sloot waar een zeer boze eendenmoeder ons met veel kabaal maant haar kroost met rust te laten. De stuk of 12 eendenkuikens (de eerste die ik dit jaar zie) zwemmen voor ons op in de sloot en het duurt een poosje voor wij het pad langs de sloot weer kunnen/moeten verlaten en de eendjes veilig voor ons zijn (en moedereend blij).
Dit is vrijwel zeker de sloot in kwestie:

in mijn element

We passeren een weg met een naam die hier aan de grens mooi past:                  

Maar de mooiste straatnaam vandaag is toch wel deze:
origineel!

Dit (300 m) is een paar kilometer lang ongeveer de afstand tussen de weg en de de grens, er zal wel ooit iemand een prijsvraag mee gewonnen hebben.
Dan mogen we weer via een weggetje precies op de grens gaan lopen, een mooi pad met hier en daar een boerderij en verder alleen maar uitzicht en weilanden, en ook vandaag zien we een groep reeën lopen, dit keer met jongen, maar ze zijn te ver voor een foto.
Op dit pad maken we een paar foto's, ze spreken voor zich:

Tenslotte komen we na 21 km aan bij de bushalte in Hemden waar we deze mooie etappe sluiten, en binnen een paar minuten komt de bus eraan die ons naar het station van Aalten brengt. Ook daar hebben we geluk want de trein naar Winterswijk vertrekt luttele seconden later. Maar dan is ons geluk op: in Winterswijk moeten we de bus naar Oeding bellen (anders rijdt hij niet) maar als we na een uur (en een kop koffie) uit het stadje terugkeren komt de bus niet opdagen. Na een poosje bellen we het busbedrijf en er blijkt iets misgegaan te zijn met de administratie en de bus komt niet. Dit was de laatste bus van de dag dus moet er iets bedacht worden. Maar gelukkig wordt het opgelost doordat we een taxi mogen bellen die we mogen declareren bij het busbedrijf, eind goed al goed.
De taxi brengt ons naar de auto bij het hotel en we rijden naar huis na weer een supermooie Gelderse etappe!

Totale route inclusief vandaag: 1935 km






Reacties

Een reactie posten